Geweldige weken!

Joehoe!

Daar ben ik weer met een update vanuit Zuid Afrika.

Ik kan terugkijken op drie fantastische weken! Pap en mam zijn op bezoek geweest en het was ge-wel-dig. De eerste dagen waren voor pap en mam geen vakantie … ik was erg enthousiast als tourgeit dus heb ze gelijk zo veel mogelijk laten zien. Maar voordat dit allemaal begon ben ik samen met Pas naar het vliegveld gereden om ze op te pikken. Daar stonden ze dan, moe van een lange reis en vol verwachting van wat ze allemaal te wachten stond deze weken. In onze studenten Mercedes heb ik ze gelijk kennis laten maken met het links rijden en het asociale rijgedrag van de bewoners hier. ( Ik ben al een beetje ingeburgerd ;) ) Samen met pap en mam naar het hotel gereden om daar na een Afrikaans wijntje, biertje en biltong heerlijk te gaan slapen. De volgende dag stond ik klaar met de zonnebrillen, factor 50 zonnecrème en tickets voor de toeristen bus. Toen ik uit het raam keek regende het …. Het REGENT in Kaapstad !! Gelukkig werd het aan het einde van de middag beter weer dus hebben we een tour van 3,5 uur door Kaapstad gemaakt. We hebben de avond afgesloten in Waterfront met een diner met Pas en haar familie. Hier hebben we iedereen kennis laten maken met springbokjes, een écht Afrikaans shotje. Voordat het shotje genuttigd mag worden moet er een dansje uitgevoerd worden .. omdat het zo’n succes was hebben we er nog maar een aantal besteld. Aan het eind van de avond hebben Pas, Pas haar vader en ik nog een mooi nummertje gezongen in de microfoon… erg gezellig dus! De tweede dag was het tijd voor het pinguïnstrand, Kaap de Goede Hoop en Cape Point. Op de weg naar het wereldberoemde bordje van Kaap de Goede Hoop werden we enkele keren gehinderd door struisvogels en apen, erg normaal hier in Afrika. Ik vond het zo leuk dat ik pap en mam nu kon laten zien hier geweldig mooi Afrika is! Op de terugweg zijn we weer langs de Chapmans Peak drive gereden … mam scheet echt in haar broek haha! We hebben de avond afgesloten met een wijntje en lekker eten van de foodmarket in Houtbay. Zaterdag was het dan eindelijk even rustig. Ontbeten bij de Old Biscuit Mill en genoten van het Afrikaanse zonnetje. Aan het eind van de middag zijn we naar de Signal Hill gereden om de zonsondergang te bekijken. Wat een heerlijk moment. Zaten we daar met een rood wijntje en lekkere hapjes te genieten van het mooie uitzicht over Kaapstad en de zonsondergang. Heerlijk ! We zijn deze avond uit eten geweest bij een typisch Afrikaans restaurant. Wat een attractie was dit, haha! We zaten amper op onze stoel toen de muziek begon te spelen en het halve restaurant stond te swingen. Wij moesten natuurlijk ook even meedoen. Pap zat al de hele tijd te azen op de djembee. Toen hij vrij was pakte hij zijn kans en heeft hij een aantal nummertje meegespeeld! Als voorafje hebben we rupsen geproefd, niet echt mijn ding. Het proeft naar rubber en mest . Dus mocht je het een keer proberen, succes!
Zondag stond er een activiteit op de planning wat zeker op mijn bucket list stond, een bezoek aan een township. Omdat er best veel kinderen van stage uit een township komen en je regelmatig verhalen hoort over de gang van zaken in een township was ik erg benieuwd geworden. Samen met Pas en haar familie hadden we een tour geboekt bij Mzu. Ik snap dat veel mensen denken dat het net aapjes kijken is… maar dat is het zeker niet. De mensen in de townships zijn erg blij dat andere mensen komen kijken hoe je ook kan leven, hoe blij mensen kunnen zijn met zo ontzettend weinig. 80% van de kosten voor de trip gaat naar de townships zodat ze dit enigszins kunnen onderhouden . Wat we deze dag allemaal gezien hebben was erg indrukwekkend. Kleine bouwketen van twee bij drie meter waar een gezin van zeven personen woont. Één bed, twee kleine kookplaatjes, geen water en vooral erg veel vliegen. Een van de bewoonsters van de townships stelde haar ‘huis’ open voor het publiek. Ze was sinds 1993 verlamd en zat sinds die tijd elke dag op hetzelfde bed in een kleine ruimte die ze deelde met al haar kinderen. Ze ging alleen uit bed als ze naar het toilet moest. Ze werd geholpen door de buurman die haar met veel moeite in de rolstoel hielp. Ze had zelf geen toilet maar mocht die van een andere township bewoner gebruiken. Echt hartverscheurend om te zien dat het ook zo kan. Ik voelde me soms net Sinterklaas .. alle kinderen raakten je aan, wilde met je knuffelen of staarde je met open mond aan. Als blank iemand word je al rijk idool beschouwd. De kinderen kwamen overal vandaan en liepen steeds met ons mee. Het liefst pakken ze je hand beet en willen ze tig keer op de foto. Toch zijn ze erg blij met wat ze hebben en kunnen ze zich uren vermaken met een bal. Daar kunnen kinderen in Nederland echt van leren die zeuren om het nieuwste Nintendo spel. We zijn nog bij een bar geweest en hebben bier geproefd die gebrouwen wordt in de townships zelf. Niet mijn favoriet, doe mij maar een flesje juup ;) We hebben voor de veiligheid een groot gedeelte van de tour in het busje door de townships heen gereden. Onderweg zagen we erg veel braaien met schapenkoppen, afval, barbershops en kapotte auto’s. Hoe weinig geld men ook heeft, er is hangt vaak een schotel aan het huis of er staat een erg labiele auto voor de ‘deur’. We hebben de tour afgesloten met een heerlijke Afrikaanse lunch bij een van de township bewoonsters.
Het was alweer maandag, tijd voor onze roadtrip! Lets start the Gardenroute. De Gardenroute is een route die vanaf Mosselbaai langs de kust naar Port Elisabeth loopt. Deze route staat bekend om de verschillende soorten prachtige landschappen en de mooie kustplaatsen. Maandag zijn we gestart met een rit naar Hermanus, het walvissenstadje. Onderweg zijn we nog een aantal keer gestopt om dolfijnen en apen te spotten. Na twee uur rijden kwamen we aan op de plek van bestemming. Het weer was niet geweldig , van de walvissen hebben we dus niet erg veel meegekregen. Na een wandeling langs de kliffen en een bezoekje aan het centrum zijn we lekker uit eten gegaan. Onderweg heeft pap nog een potje volleybal gespeeld met twee giechelende dames die weinig klandizie hadden die dag.
De volgende dag zijn we doorgereden naar George. Onderweg zijn we in Stellendam gestopt om een hotel te boeken voor die avond. We kwamen terecht bij een super leuk restaurantje in een oude schuur. Een van de lieve vrouwen die hier werkte kon echt geweldige taarten maken, werd ons verteld. Alsof er een engeltje met blaasontsteking over je tong piest .. heerlijk! ;) Pap had een hotel geboekt en vertelde ons dat er weinig accommodatie te vinden was dus dat we in een klein appartement sliepen met een stapelbed. Okeeee .. Toen we bijna op de eindbestemming waren en de navigatie ons vertelde dat we off road via een zandpad de eindbestemming bereikte snapte mam en ik er niks meer van. We kwamen aan bij een resort aan de indische oceaan! Echt zo gaaf, niks geen stapelbed en klein appartement. We hadden en een mega huis met uitzicht over de Indische oceaan en een privé strand. De eerste drie kwartier hebben we met een open mond naar het geweldige uitzicht zitten staren. Zo verkeerd is zo’n tripje met je ouders nog niet, haha! Met een glaasje wijn en een lekker hapje hebben we de zonsondergang vanaf de bank kunnen bekijken.
De gordijnen werden om 0700 uur week opgegooid om van de zonsopkomst te genieten. Na een bezoek aan het privé strandje onder aan in de klif zijn we doorgereden naar Plettenberg Bay. Onderweg zijn we twee keer aangehouden door de politie, de eerste keer werden we alleen gecontroleerd heb het hebben van een rijbewijs. De tweede keer verliep echter anders. De auto die we hadden gehuurd was echt een typische toeristenbak, als ze geld willen halen weten ze precies waar ze moeten zijn. We werden vriendelijk verzocht om de auto tot stilstand te brengen en om het rijbewijs wederom te showen. De politieagent vertelde ons dat we te hard hadden gereden en dat we 200 rand moesten betalen. In het begin was hij nog vriendelijk maar toen pap zij dat hij niet te hard had gereden werd hij behoorlijk fel en riep dat we 200 rand moesten betalen. Even later vroeg ik aan deze niet al te vriendelijke man hoe hij kon bewijzen dat we te hard reden… hier kon hij geen antwoord op geven en verzocht ons om zonder betalen verder te rijden. Echt een corrupte bedoeling! Aan het eind van de morgen kwamen we aan op een andere droombestemming, Plettenberg Bay! Het was heerlijk weer dus we zijn lekker wezen loungen bij een Beach club. Plettenberg heeft een prachtig wit strand en een helder blauwe zee, verder zwemmen er allemaal dolfijnen en zeehonden vlak aan de kust. Aan het eind van de middag zijn we naar Moon Shine on Whiskey Creek gereden, we zouden deze nacht overnachten in een boomhut! We moesten op de snelweg een afslag nemen naar een klein bosweggetje wat ons leidde naar een groot zelfgemaakt houten huis, de receptie. Bij de receptie werden we ontvangen door een iets oudere hippie man Albert. Albert bracht ons naar onze boomhut. Wat ontzettend vet! Hij heeft alles zelfgemaakt van het hout uit zijn eigen bos. Het kraamwater wat we gebruikten was gezuiverd regenwater en ’s avonds moesten we onszelf warm houden met een openhaardje. We zaten midden in het bos verstopt met een ge-wel-dig uitzicht op het bomendal en de waterval. Het gebeurde wel eens dat een aap de huisjes binnen wist te dringen en alles op at wat hij tegenkwam, vandaar dat de ramen aap proof waren gemaakt. Ook werd nog verteld dat er cheetas in de buurt gespot waren.. erg geruststellend. De hut beviel zo goed dat we gelijk voor drie nachten hebben geboekt. Dezelfde avond hebben we nog een wandelingetje in de buurt gemaakt naar de whiskey creek waterval.
Albert vertelde ons dat er in de buurt van Plettenberg een enorm mooie hike was, daar moesten we dus naar toe. Vol goede moed begonnen we aan de hike van 2,5 uur. Het was echt prachtig, je liep over een klif langs de Indische oceaan. Het weer was geweldig en we hadden er zin in. Iets the enthousiast besloten we om de lange route van 5 uur te nemen. Toen we op de helft van de route waren liepen we letterlijk aan de afgrond, als je één stap op zij zou zetten lag je 1200 meter lager tussen de zeehonden. Ik vond het best vet, mama wat minder. Onderweg zagen we zeker 500 zeehonden onder ons zwemmen in grote groepen, dit was het grootste broed gebied ter wereld. Toen we het einde van de klif zagen dachten we dat we er bijna waren. Helaas hadden we ons flink vergist in het getij .. de weg die wij moesten lopen om de route te vervolgen werd aangevallen door heftige golfen vanuit zee.. niet erg slim om langs te gaan dus. Er zat niks anders op dan terug gaan, na een hoop gescheld en getier en 5,5 uur laten waren we eindelijk terug. We moesten elkaar de laatste meters omhoog sleuren, duwen en trekken om de rotsen op te komen. Echt een feest dus. Om de familieband wat te versterken zijn we maar romantisch wezen eten aan het strand. Toen we in de avond voor de boomhut zaten konden we er gelukkig om lachen en hebben we geproost op het feit dat we nog leefden.
De volgende dag hebben we doeshie over gehaald om toch weer mee te gaan wandelen. Dit keer stond er een bezoek aan Tsitsikama op de planning. Dit is een natuur reservaat wat deel uitmaakt van de oost kaap. We hebben hier een dagje vertoefd en rustig aangedaan. Wat echt super leuk was, was de loopbrug over het water. Bij de uitmonding van de Storm River hangen er verschillende loopbruggen over het water. De golven beuken onder je voeten tegen elkaar aan en je moet oppassend dat je niet nat wordt van het water dat tegen de rotsen beukt. Heerlijk dagje om bij te komen van ons traumatische avontuur.
De volgende dag was het tijd om weer te vertrekken want we gingen op safari! Whoehooeee. Maar voordat het safarifeest kon beginnen moesten we nog een hééél eind rijden. Via de route 62 gingen we op weg naar Mantagu, een klein plaatsje in een wijnstreek van Zuid-Afrika. De route 62 is echt zo vet om te rijden. Soms rij je uren door een landschap heen waar niemand te bekennen is en volgens mij ook niemand de afgelopen 50 jaar is geweest. Vervolgens rij je over een bergpas heen met een adembenemend uitzicht het diepe dal in, verderop rijd je door een landschap met honderden struisvogels en ga zo maar door. Zo ontzettend afwisselend en zo ontzettend mooi. Toen we ongeveer twee uur lang niemand op of aan de weg hadden gezien stond er in de middle of nowhere een theethuis gepland. We voelde ons net cowboys die na een lange reis op hun paard belande bij een pub. Alles om ons heen bestond uit zand en je hoorde het gekraakt van de ouderwetse zilveren windmolens. Om het tafeltje liepen allemaal kippen heen en alles binnen was homemade. Ook niet erg gek want de dichtstbijzijnde winkel was 3 uur verderop. Binnen was een winkeltje met allemaal handgemaakte spullen. Toen ik vroeg door wie dit gemaakt was vertelde de eigenaresse dat er een heleboel vrouwen in de buurt zijn die zich verveelden dus een creabea groepje met elkaar zijn begonnen. Ik vond dit natuurlijk erg vervelend en heb natuurlijk te veel gekocht, thanks ladies! Na een rit van 6,5 uur kwamen we eindelijk aan in Montagu.We sliepen in een cottage midden in de wijnvelden. Ik ben snel mijn bed in gekropen omdat ik last had van mijn oren door de constante drukwisselingen.
De volgende dag reden we door naar Aquila, het safaripark. Toen we aankwamen werden we ontvangen als de Koninklijke familie. Een glaasje champagne en vier enorm ‘spontaan ’lachende medewerkers heette ons van harte welkom en verwezen ons naar de lounge stoelen in de brandende zon. Met uitzicht op de olifanten en de buffels genoten wij van ons glaasje prik. Na de zeer uitgebreide lunch en nóg een glaasje champagne kregen we de sleutels van ons verblijf. Wederom weer zo mooi! We hadden een groot hemelbed, een mega bad, buitendouche , flesjes wijn en een prachtig uitzicht op het reservaat. Na een duik in het zwembad begon onze eerste safari tour. Wat een prachtig ervaring… op nog geen twee meter afstand van de olifanten, neushoorns, zebra’s, wildebeesten, springbokken, giraffes, buffels, leeuwen en nijlpaarden, reden wij in de safari truck. Onderweg zijn we gestopt midden in het reservaat om nóg meer champagne te drinken… alsof ze ons dronken wilden hebben. Na 3,5 uur schudden en 500 foto’s verder was de eerste safari al afgelopen. Tijdens het diner heeft mama alleen maar geroepen dat ze het idee had dat ze de postcodeloterij had gewonnen. Of het door het vierde glaasje champagne of door de special treatment voor Moederdag kwam weet ik niet ;) ’S avonds heb ik nog een douche genomen onder de sterrenhemel en was ik klaar voor de volgende safari. Om 6 uur ging de wekker en werden we gelukkig ontvangen met een alcoholvrij drankje. Tijdens de safari hebben we kunnen genieten van de zonsopkomst. Iedereen was gelijk wakker toen we achterna werden gerend door een enorme neushoorn. Voor de mensen die nog niet wakker waren brachten we een bezoek aan de leeuwen. De leeuwen liepen haast tegen te auto’s op maar waren erg tammetjes, vast last van een ochtendhumeur. Na 3 uur zat de tweede safari er alweer op! Echt een aanrader. Na het ontbijtbuffet zonder Gaston en zijn gouden enveloppe zijn we richting Kaapstad vertrokken. Onderweg een tussenstop gemaakt bij Stellenbosch, een enorm rijke plaats. Alles is hier best verwesterd maar super mooi, en ze hebben hier héérlijke wijntjes! Toen we in de avond terug kwamen van de Gardenroute was iedereen echt gesloopt!
De volgende dag moest ik weer naar stage dus mocht ik er vroeg uit. Voor pap en mam was het tijd om de Tafelberg te beklimmen. Aan het eind van de dag hebben we nog een wijntje gedronken en gedineerd aan het strand. Woensdag stond voor pap en mam robbeneiland op de planning en hebben pas en ik allemaal zooi gekocht op de Greenmarket square. In de avond hebben we pas haar moeder naar het vliegveld gebracht. Ik ben nu al twee uur aan het typen en merk aan mijzelf dat ik het nu redelijk begin af te raffelen, sorry! Donderdag heb ik pap en mam kennis laten met maken de Greenmarket square. Ze zeggen toch dat vrouwen altijd zo veel kopen .. nou dit keer was het andersom. Paatje heeft al zijn zakgeld uit gegeven en erg veel zooi gekocht .. wat moet je nou met houten nijlpaarden haha! Nadat we een hapje hebben gegeten ben ik naar een groep Nederlandse vriendinnen in Longstreet gegaan voor een afscheidsfeestje. Wat een mooie avond! Het begon met het idee om één wijntje te drinken maar we werden uiteindelijk de kroeg uitgetrapt omdat men ging sluiten. OEEEEEPS. Vrijdag was het laatste dagje voor mijn ouders dus heb ik mijzelf uit bed gesleurd om nog een keer voor tourgeit te spelen, dit deed ik overigens met liefde. Het laatste dagje stond er een tripje naar Kalkbay en Muizenberg op de planning. In de haven van Kalkbay werden we bijna aangevallen door hitsige zeehonden en moesten we rennen voor ons leven, verder was het leuk! nadat we lekker hadden geshopt zijn we naar huis gegaan voor een afscheidsdiner! Helaas was de tijd aangebroken om pap en mam weer naar het vliegveld te brengen. Ik heb echt genoten en vond het fantastisch om te zien dat pap en mam ook zo genoten. Wat ben ik toch gezegend met zulke schatten van ouders. Zaterdag avond hebben we cocktails geproefd van onze Afrikaans vriend Emilio. In een iets te fancy club genoten wij van heerlijk verse passievrucht cocktail. Dat tourgeit spelen brak mij toch wat op dus we zijn vroeg naar huis gegaan. Zondag stond er alweer een activiteit op de planning : ZIPLINEN. Samen met Lea onze Duitse BFF zijn we naar de zipline tour geweest. Bepakt en bezakt met een tuigje en een helm werden we naar boven gereden om vervolgens via 13 kabelbanen weer naar beneden te glijden. De eerste twee scheet ik echt in mijn broek, dat ging echt zo snel en we waren echt zo hoog! Daarna begon ik het pas leuk te vinden haha! Dit is ook zeker aan de foto’s te zien .. de eerste foto’s sta ik op het punt om te huilen, daarna werden ze iets beter.
Na alle pret was het natuurlijk weer tijd voor stage. Het onderzoek is nu ver af dus dat komt helemaal goed. Op stage is nu sinds een tijdje een nieuwe bewoner gekomen die erg agressief kan zijn. Maandag begon erg leuk. Toen ik iemand op de gang hoorde rennen en keihard ‘sweeties’, ‘chips’ en ‘hit,hit’ hoorde roepen wist ik dat ik mij moest verstoppen. Helaas was ik te laat en werd ik met een stok voor mijn borst geslagen, erg normaal. Hij is erg gefixeerd op eten en als hij zijn zin niet krijgt en ‘uitbreekt’ is het echt een gevaarte. Hello Monday! De rest van de week hebben we nog een aantal smerige avonturen beleefd die ik jullie graag bespaar.. die verpleegkundigen met al hun poep en plas verhalen.
Dit laatste weekend stond in het teken van feestjes, feestjes, biertjes, wijntjes en chocola. Vrijdag zijn we met een groep vriendjes en vriendinnetjes op stap geweest naar een club op de 31e verdieping met een amazing view over Kaapstad. Wanneer je de lift in stapt loopt er een persoonlijke bewaker mee die je veilig op de 31e verdieping afzet. Eenmaal boven kwamen wij erachter dat we toch geen sneakers en oude broek aan moesten trekken maar een jurkje en mega palen. Helaas, vergeten. Des ondanks een super avond gehad. Zaterdag hebben we wat voor school gedaan en vooral in bed gelegen. ’s Avonds was het tijd voor een verjaardagshuisfeestje. Erg gezellig! Zondag hebben we met een grote groep een uitstapje gemaakt naar Paarl. Hier hebben we, om in de sfeer te blijven, een wijn&bierproeverij gedaan. Om het af te sluiten hebben we nog chocolade geproefd en genoten van het uitzicht over de wijnvelden. Aan het einde van de dag was iedereen volledig uitgeteld maar moesten we nog een uur wachten op de minibus. Onder begeleiding van de Vengaboys zijn we veilig naar huis gebracht!

Nog twee en een halve week en dan zit het er alweer op! De tijd vliegt als je het leuk hebt. De komende weken staan al volledig vol gepland dus dat moet zeker goed komen!

Dikke kus uit Kaapstad!